A miało być tak pięknie..
Miałam plany, którymi chciałam się z Tobą podzielić.. uzgodnić coś wspólnie na najbliższy czas i nasze przyszłe życie.... To właśnie z Tobą wiązałam swoją przyszłość, swoje całe życie...
26 kwietnia miał być tym dniem, miało wszystko być idealnie, miało się zmienić i w końcu miało być dobrze ;( Moglibyśmy się wtedy przytulić, pocałować, spojrzeć sobie głęboko w oczka, porozmawiać..
A teraz? Teraz jest do dupy... jest zupełnie inaczej aniżeli miało być...
Tak bardzo chciałam żeby było dobrze...

Ale tak, ja jestem dla Ciebie tylko wiedźmą, która udaje niewinną... Czyli nie powinnam mieć żadnych oczekiwań wobec Ciebie? Tylko ja chciałam z Tobą porozmawiać, usłyszeć Cię, zobaczyć? Skoro tak postąpiłeś i zareagowałeś, to widocznie tylko mi zależało... Bo tylko ja jestem zła, tak? Widzisz tylko moje błędy i unosisz się dumą jak gówniarz.. Nie pomyślałeś nawet o tym, że mogło mi się zrobić przykro i cholernie smutno.. Nie pomyślałeś, że popełniłeś błąd.. Nawet nie pomyślałeś o tym, żeby wyjaśnić mi co się wydarzyło, przeprosić..Zostałam potraktowana jak osoba nic nie znacząca, jakbyś uważał, że Cię nie kocham, że mi nie zależy... A Ty byłeś moim przyjacielem, partnerem, rodziną, darem od Boga... I kimś, z kogo nie można zrezygnować, ponieważ jesteś nieodłączną częścią mojego życia..